« 2 ludus ad açardum » (par L. , 1883–1887), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 149c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LUDUS03
2. LUDUS ad açardum, ad açarum, Ludi taxillorum species. Stat. Bonon. ann. 1250-67. tom. I.
pag. 302 :
Statuimus et ordinamus... quod nullus in civitate bon., burgis, vel comitatu debeat ludere ad aliquem ludum taxillorum, seu biscaçarie, seu murbiole, ad Açardum (ad Açarum'60),
seu gnaffum, seu ad raquetum, seu ad omnem punctum et voltam, vel ad gresescam, seu ad alium ludum taxillorum ; et si quis contrafecerit... si asconse fecerit solvat nomine banni quinquaginta libras bononinorum, si palam xxv. libr. bon. - De natura et etymo omnium hujusmodi ludorum nil certi conjici potest ex scriptoribus, qui de hac re disseruerunt, priore excepto, qui fiebat tribus taxillis, et ita appellabatur, ut explanat Franciscus Buti in Comment. ad Cant. VI. del Purgatorio di Dante :
Per li punti divietati, che « sono in tre dadi da sette in giù, e da « quattordici in su ; e però quando veg- « gono quelli punti dicono li giuocatori « Zara. Quæ vox congruentiam habens cum alia idiomatis arabici, quæ damnum, jacturam significat, aliquos eruditos ad hanc sententiam allexit. Confer Muratorium, Ant. Ital. tom. II. col. 1330, Covaruvias,
Thes. de la lingua castell. sub voce Azar. Fr.