3. LUDUS biscazariæ appellabatur omne genus ludi aleatorii, in quo solummodo a fortunæ varietate, casuque eventus pendet. Stat. Bonon. ann. 1250-67. tom. I. pag. 300 :

Statuimus et ordinamus quod nullus possit ludere.... nec tenere Biscaçariam... vel tabulerios, vel taxillos similiter habere vel tenere pro dicto ludo Biscaçarie.

Quoad voces Bisca, Biscazza, ait Muratorius (Ant. Ital. tom. II. col. 1188) :

nil certi habeo de eorum origine...

et paulo post :

Mihi aliqua suspicio est e Germanico Beschëissen, significante Fallere, Decipere, Fraudare, potuisse olim efformari Biscazzare.

Fr.