« Lunare » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 153b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LUNARE
LUNARE, vel Lunaris, Locus in portu, ubi naves fluctuantes servantur, Gall.
Bassin, a forma lunæ lunatæ seu crescentis sic dictus. Charta ann. 1090. apud
Murator. tom. 1. Antiq. Ital. med. ævi col. 223 :
Casale Liciniani cum omnibus hominibus et pertinentiis suis,... portum cum Lunare et passagio, hac cannitias pro piscibus capiendis in fluvio Silaris... damus.
P. , 1766.
Lunaris Pelta ab eadem figura dicitur scutum brevissimum, in Carm. Adalber. tom. 10. Collect.
Histor. Franc. pag. 67 : Lunaris pendere prius debet tua pelta.