« »
 
[]« Lunare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 153b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LUNARE
LUNARE, vel Lunaris, Locus in portu, ubi naves fluctuantes servantur, Gall. Bassin, a forma lunæ lunatæ seu crescentis sic dictus. Charta ann. 1090. apud Murator. tom. 1. Antiq. Ital. med. ævi col. 223 :
Casale Liciniani cum omnibus hominibus et pertinentiis suis,... portum cum Lunare et passagio, hac cannitias pro piscibus capiendis in fluvio Silaris... damus.
P. Carpentier, 1766.
Lunaris Pelta ab eadem figura dicitur scutum brevissimum, in Carm. Adalber. tom. 10. Collect. Histor. Franc. pag. 67 :
Lunaris pendere prius debet tua pelta.