« Magade » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 166c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MAGADEMAGADE, Gr. μαγάδιον, Ea pars lyræ, in qua plectrum
illiditur, ubi scil. percussio chordarum fit manu dextera. Hesychio μαγάδιον, ὡραῖον ϰιθάρισμα dicitur. Petrus Diacon. de Viris
illustr. Casin. col. 28 :
Cantus etiam B. Mauri composuit, in quibus qui vult artis grammaticæ tramitem et monochordi sonori Magade reperiet notas.
P. , 1766.
◊ Prosa S. Caril. ex Cod.
Floriac. 64. apud D. Le Beuf tom 2. Collect. var. Script. pag. 104 : Pangat plectrica voce summa omnis concio, atque tanta succinat perplexa ordine armonia terminalis Magadis resultet sonora.

