MAGDALIUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Magdalium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 167b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MAGDALIUM

MAGDALIUM, Seplasiariorum officinis nota vox :

Magdaliones

enim hodieque vocant teretes cylindros, in quos composita emplastra redigere solent. Vox Hebraicæ originis, Migdal enim et Migdol, turris, quæ est plerumque figuræ cylindricæ. Marcellus Empiric. cap. 20. extremo :

Cætera vino optimo madefacta simul in mortario colliges, ex quibus trochisci vel Magdaliæ fient.

Alexander Iatrosoph. lib. 1. Passion. :

Iterum cum vino teres, et Magdalia facies.

Perperam edit. Mandasia, apud Plinium Medic. lib. 1. cap. 6.

◊ Medicis μαγδαλία est ipsum medicamentum, in pastili figuram formatum : sic enim Galenus μαγίδα apud Hippocratem interpretatur τότε οἶον μάγμα, ϰαὶ φύραμα, ϰαὶ τὴν χειροπλήθη μαγδαλίαν. Ita vero dictum a forma mollioris ex pane pulpæ, qua manus abstergebant veteres, et postea canibus devorandam projiciebant, quam μαγδαλίαν et ἀπομαγδαλίαν appellabant Græci : quæ voces occurrunt hac notione apud Athen. l. 4. et 9. Aristoph. Plutarch. Eustath. Polluc. et alios. Hesychius :

Ἀννάδες, αἱ ἀπὸ μαγδαλιᾶς. V.

Tzetzem chil. 13. cap. 476.

Magdaleo. Matth. Sylvaticus :

Et ex eo formantur pillulæ vel Magdaleones parvuli, etc.

P. Carpentier, 1766.

◊ Magdaleon d'entract, apud Rabelais. lib. 1. cap. 11. Vide ibi notam D. Duchat.

Magdaliolum, diminutivum a Magdalium. Avitus Viennensis Episc. Epist. 78 :

Præterea Magdaliola illa, quæ promisistis, posco, ut cum observationis breviculo dirigi jubeatis.

Solent quippe seplasiarii ejusmodi vasculis breves indiculos affigere, qui, qua observatione singulis uti oporteat, indicant.