« »
 
[]« Magisterialis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 173b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MAGISTERIALIS
MAGISTERIALIS, Summus, supremus ; titulus honorarius summi Pontificis. Vide Magistratus 2. Epist. synod. conc. Tricass. ann. 867. ad Nicol. I. PP. tom. 7. Collect. Histor. Franc. pag. 589 :
Nobis quoque in ejusdem rei negotio decertantibus, et quædam deflorantibus, non tamen terminantibus, eo usque causam perduximus, ut solummodo Magisteriali vestro culmini eorum assignaretur restitutio, etc. Magistérial,
eodem sensu, apud Thaumass. inter notas ad Assis. Hierosol. pag. 251 :
Le chastelain de Coucy
Moult de feaux a terriaux,
S'en a de Magistériaux.
P. Carpentier, 1766.
Magistral, pro Arrogans, in Lit. remiss. ann. 1449. ex Reg. 179. Chartoph. reg. ch. 354 :
Ung appellé Pierre,... qui estoit varlet de guerre fort Magistral, etc.
Hinc Maistrie et Maistrise, Superbia, insolentia. Lit. remiss. ann. 1372. in Reg. 104. ch. 92 :
Icellui chevalier par sa Maitrie, arrogance, grant puissance et volenté irraisonnable, etc.
Aliæ ann. 1381. in Reg. 120. ch. 97 :
Et s'efforça ledit Ymbert de la oster audit mareschal par sa Maistrise. Icellui Vincent et Perrot le faisoient par Maistrise et en despit de Guionnet,
in aliis ann. 1400. ex Reg. 155. ch. 226. Mestrie vero dominationem sonat in Vita J. C. Ms. :
Je ne suis pas pour signorer,
Ne pour Mestrie demener.