« »
 
[]« Magistrare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 174a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MAGISTRARE
MAGISTRARE, Docere, regere, moderari. Gerardus in Vita S. Adalhardi sæc. 4. Bened. part. 1. pag. 349 :
Omnis Gallia, quæ ejus (Adalhardi) consilio innitebatur, pacata probavit : maxime vero Italia, quæ sibi a Carolo fuerat commissa, [] ut Pippino juniori ad regendum Magistraret, et ad stateram justitiæ regnum Italicum informaret.
Ibid. pag. 354 :
Præterea jubetur etiam omnibus Ecclesiis Magistrare : quibus consilio et prudentia magister, sed discipulus apparet humilitate.
Occurrit præterea apud Aurelium Victorem, Cassianum semel ac iterum, S. Hieronymum Ep. 25. cap. 5. Auctorem de Disciplina Scholarium cap. 2. etc. Vox Festo etiam nota.
P. Carpentier, 1766.
Nostris alias Maistrer, Maistrier et Mestroier. Villehard. paragr. 33 :
Mes je voi que nus ne vos sauroit si gouverner et si Maistrer com ge, que votre sire sui.
Lit. remiss. ann. 1387. in Reg. 130. Chartoph. reg. ch. 253 :
Lequel Milet qui à son temps a voulu batre, suppéditer et Maistrier touz les autres du pays.
Aliæ ann. 1390. in Reg. 139. ch. 145 :
Comme le suppliant ne povoit Maistrier ledit cheval, etc.
Bestiar. Ms. :
Icel les femeles Maistroie
Et en la plaine et en l'erboie.