« »
 
[]« Magnas » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 175c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MAGNAS
MAGNAS. Inter Magnates seu nobiles annumerari pœnæ gravioris genus apud Florentinos, cum in rempublicam coaluerunt. Stat. ant. Florent. lib. 3. cap. 36. ex Cod. reg. 4621 :
Quicumque offenderet in persona aliquem suum hostem, id est illum pro quo laborat aliqua bona, ultra pœnas alias sibi impositas per ordinamenta, intelligatur esse et sit Magnas et de numero magnatum civitatis Florentiæ.
Rursum lib. 5. cap. 28 :
Et si occiderit aliquem, qui fuerit de prioribus artium et vexilliferis justitiæ, vel eorum collegiis, vel notariis ipsorum, ultra dictas pœnas intelligatur esse ipso jure Magnas, si fuerit popularis ; et si fuerit Magnas, esse supermagnas,... et privatus omnibus officiis et beneficiis communis Florentiæ, una cum filiis et descendentibus suis.