MAISNADA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

MAISNADA, Mainada, etc. Familia, quasi Mansionata, Italis, Masnada : Mesnée, apud Scriptores Gallicos mediæ ætatis. Assisiæ Hierosol. MSS. cap. 118 :

Et se il ne le trouve en son hostel, il le doit dire en sa Mehnée.

Et infra :

Il li dit à sa Mehnée, que il estoit là venu.

Mesnie, in Charta ann. 1320. tom. 2. Ordinat. Reg. Franc. pag. 576 :

Que nuls vendeur, couretier, ne puist estre marchans de la meme marchandise, de quoy il est vendeur, ne lui, ne sa Mesnie, ne autre de par, ne hors, ne ens.

Will. Guiart ann. 1296 :

Li grant Seigneur et leur Mesnies.

Meigne, tom. 2. Monast. Anglic. pag. 219. Index jurium Viarii Paris. ann. 1459. apud D. Brussel tom. 2. de Usu feud. pag. 747 :

Et le doivent sa Maignie mesurer et bailler la mesure ou mur aux maçons et porter l'autre mesure chez le Voyer.

Et infra :

La Maignye au Voyer de Paris doivent aler par les maistres ruës de Paris pour commander chacune quinzaine, que les ruës soient delivrées de hui à demain, se le Voyer veult.

Vide Gloss. ad Villharduinum. In Charta Willelmi Siciliæ Regis anni 1177. apud Rogerum Hovedenum pag. 552. subscribit

Berardus Gentilis Regiæ privatæ Maisnedæ Constabularius.

Solidarii privatæ Regiæ Masnadæ,

in Charta alia ejusdem Regis ann. 1183. in Bullario Casinensi tom. 2. pag. 204. Charta ann. 1162. apud Petrum Mariam Campum in Hist. Eccles. Placentinæ :

Et credimus eum in curtibus suis habere feodum suorum villanorum, de quibus habet reditus, vel districtum, et hominium de sua Masnata, etc.

Statuta Massil. lib. 2. cap. 39 :

Item de capa panni bruni vel blanchi aut nigri ad opus de Maynada 8. denar.

Vide Hist. Bellunensem pag. 117. v. 118. Breviarium Hist. Pisanæ ad ann. 1264. apud Murator. tom. 6. col. 194. et Patavinum apud eumdem tom. 8. col. 173. et 356. Vide Haltaus. Glossar. Germ. voce Ingesinde, col. 1017. Massenie etiam dicitur poetis German. med ævi, ut Gotofr. Argent. in Tristan, vers. 2923. 10581. etc.

P. Carpentier, 1766.

◊ Maisnie, in Libert. villæ de Auxona ann. 1229. tom. 4. Ordinat. reg. Franc. pag. 394. art. 1 :

Chascune Maisnie de la ville doit donner chascun an cinq sols, à nous et à ceulz qui après nous tendront la ville.

Unde Maisnier, Familiaris, domesticus. Pactum inter clerum et cives Leod. ann. 1287. tom. 2. Hist. Leod. pag. 401 :

Tous li esquevins jureront aussi en chapitre de S. Lambert des forfaits, que li borgois ou li Mesniers des borgois feront envers les Maisniers des canoines, qu'ils bin et loyalement les exécuteront et raporteront.

Mainada et Masnada, pro Militaribus catervis, ac sodalitatibus, maxime prædonum ac latrunculorum, qui in familias quodammodo coeunt. Vetus Inquesta apud Columbum lib. 2. de Episcopis Vasionens. n. 24 :

Comes Tolosæ cum Brabanzonibus et aliis Mainadis, et vi intravit cum illis villam Vasionis.

Charta alia apud eumdem n. 38 :

Item sub eadem pœna ut Aragonenses, Ruptarios, Cotarellos, Manadas seu Vascones, vel Brabansiones, vel quocunque alio modo vocentur, de tota terra tua... expellas.

Occurrunt eadem verba in Charta Milonis Legati Apostolici apud Catellum in Comitibus Tolosan. pag. 246. Diploma Senatus Romani, apud Baronium anno

1188 :

De perdentibus autem res eis ablatas per Masnadam Romani Pontificis, et forisfactores, et Tusculanenses per guerram, sicut promissum est a vobis, per concordiam emendabitis. Servents de Maynada,

apud Raimundum Montanerium in Chron. Regum Arag. cap. 116. 119. 128. etc. In Conc. Monspeliensi ann. 1195. excommunicantur

omnes hæretici, Aragonenses, familiæ, quæ Mainatæ dicuntur, piratæ, etc.

Instrum. ann. 1209. apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 815 :

Præcipio ut Mainadas nullo unquam tempore habeatis.

Epist. 57. Clementis PP. IV. ann. 1265. ibid. tom. 2. col. 130 :

Masnata Sabiniæ quæ subito dicitur recessisse, an se subito possit objicere viæ vestræ, vel moliri vobis insidias ignoramus.

Alia ejusd. Papæ ibid. col. 143 :

Mitte igitur ad nos capellanum ejusdem Episcopi, et tu sub fida custodia et firmis vinculis tene eum, tuam etiam auge Maisnatam.

Vide Ricordanum Malaspin. cap. 149.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Masnata, Eadem notione. Chron. Parmense ad ann. 1307. apud Murator. tom. 9. col. 862 :

Placentini iverunt in exercitum contra terram Bardi sui districtus, ad quem exercitum D. Ghibertus pro Communi Parmæ misit c. pedites... cum uno capitaneo et duas ex Masnatis equestribus ad custodiam civitatis Placentiæ.

Et col. 864 :

Item tres ex Masnatis Communis Parmæ equitibus, etc.

Adde Hist. Cortusior. tom. 12. col. 919.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Meinata, Eodem significatu, in Charta ann. 1205. apud Pitton. in Hist. Aquensi lib. 3. pag. 111 :

Hæc sunt maleficia quæ Comes Forcalquerii fecit in Provincia quando assaluit Gardanam cum Meinatis.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Mesnada, in Charta ann. 1085. Append. Marcæ Hispan. col. 1177 :

Quod si tu volueris staticam facere cum tua Mesnada in civitate Impurias, etc.

Occurrit rursum pro familia, in Charta ann. 1105. ibid. col. 1230.

Masnadam Facere, in exercitum ire. In Bulla Gregorii IX. PP. ann. 1231. apud Ughellum in Episc. Anagnin :

Ita quidem ut si contigerit eos exercitum vel Masnadam facere ultra urbem, proventus isto anno de macello perceptos pro exercitus et Masnadæ expensis expendant : qui si non suffecerint, populares de propriis teneantur militibus in exercitu vel Masnada commorantibus reliquas expensas necessarias ministrare.