« »
 
[]« Manescallus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 216c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANESCALLUS1
MANESCALLUS, pro Marescallus, Faber solarius. Statuta Massil. lib. 6. cap. 77 :
Et quia Manescallorum imperitia, seu defectu inclavant frequenter animalia, nulla coertione sequuta : providimus igitur præsenti statuto,... quod omnes Manescalli hujus civitatis Massiliæ, etc.