« 1 manganus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 218a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANGANUS1
1. MANGANUS, Mango. Papias :
Mangon, nis, seductor, qui vulgo dicitur Manganus.Capit. Aquisgran. ann. 779. cap. 77. et Capitularia Caroli M. lib. 1. cap. 79 :
Ut isti Mangones et cogciones, qui sine lege omni vagabundi vadunt.Ejusmodi sunt, quos Gueux vocamus, qui ab hac voce videntur dicti. Si non ab Armoricano Cueux vel Keus, afflictio ; aut monosyll. Kaez, miser, Germanis Mengen.