« 2 manuaria » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 238b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MANUARIA2
2. MANUARIA, Securis, quæ quibusdam dextrale dicitur, Provincialibus destrau. Auctor de Miracul. S.
Columbani cap. 27 :
Jussit filio ut ei ferramentum, quod vulgo Manuariam vocant, afferret, quatinus arbusculas ipsius agri succideret.Tabul. Casaur. 1. part. :
Vendidimus... et in ipso casale quicquid habere visus sum. Et pretium a vobis recepimus vaccas duas, porcos duos, pecudes duas, vomerem unum, Manuariam unam.Vide Manaria.