![[]](img/image.png)
«
3 matta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 310b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/MATTA3
3. MATTA, Lapis Sepulcralis, Gall.
Tombe, Gall. Christ. tom. 3. col. 756 :
Bertoldus de Spreng Marhensis quiescit in capitulo sub Matta.
Vide
Matare.