« »
 
[]« 1 melleia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 332b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MELLEIA1
1. MELLEIA, f. Tributum pro melle præstitum. Computus ann. 1202. apud D. Brussel tom. 2. de Usu feud. pag. cli :
Pro vino Altissiod. et pro glande S. Germani et Roboreti, c. l. de Melleia, xx. l.
Ibid. pag. cliii :
Et de Melleia Duni xl. l.
Idem jus esse videtur quod alibi Abollagium, in Consuet. municipal. Espave d'avettes vel Espave d'abeilles dicitur. Jus nempe quod habet dominus feudi in apum examinibus et earum melle, cum reperiuntur in nemoribus vassallorum. Vide Bigrus.