« Mensionarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 343b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MENSIONARIUS
MENSIONARIUS, pro Mansionarius, ædituus, matricularius. Epist. Innocentii III. PP. ad
Tarracon. Archiep. tom. 3. Conc. Hispan. pag. 410 :
Sane ad nostram noveris audientiam pervenisse, quod Ecclesia tibi commissa propter beneficia tam Mensionariis quam non Mensionariis assignata, cum ipsius redditus ad hoc sufficere non valeant, jam fere ad nihilum est redacta.