« »
 
[]« Merum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 357c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MERUM1
MERUM, Territorium, districtus. Charta Theodorici Regis ann. 676. apud Mabill. Diplom. pag. 606 :
Concessimus, ut quod infra Mero Attiniacense de fisco nostro comparatum habebat,... hoc habeat concessum.
Charta Hedeni Ducis ann. 716. apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 22 :
Donatum in perpetuum esse volo, domno et in Christo patri Willibrordo in Mero, quod respicit ad Hamulo castellum, ubi et cogito Dei misericordia... monasterium construere.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Merum. Epist. Petri de Condeto tom. 2. Spicileg. Acher. pag. 566 :
De cujus (Reginæ) morte Rex noster doluit ultra modum et Merum, quod de ipso multum timebatur, si quod absit, in dolore perseveret hujusmodi.