« Mesailhata » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 358b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MESAILHATAMESAILHATA, Modus agri, apud Occitanos. Charta ann. 1300. in Regesto Philippi
Pulcri Regis F. ann. 1299. num. 49 :
Pulcri Regis F. ann. 1299. num. 49 : Quinque arpenta et unam Mesailhatam vinearum quartandarum de Plaisanco.Sic scriptum, sed nescio an non scribendum fuerit Medailhatam. Vide Medalla. Bene Mesailhata, hoc est, reditus unius Mesalhæ. Vide Mesalha.

