« »
 
[]« Minata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 392a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINATA
MINATA, Modus agri, quantum ad sationem unius minæ sufficit. Charta ann. 1205. in Tabular. Compend. :
Si contigerit prædictas xii. Minatas sæpe dicti Nemoris ad terram arabilem redire, decimam in iisdem xii. Minatis monachi percipient.
Tabular. Montis S. Eligii Atrebat. :
Concessit unam Minatam terræ ad opus cimiterii et templi construendi, unam Minatam terræ in villa de Maingoval pro manso presbiteri faciendo.
Tabular. S. Vincentii Cenoman. :
Johannes de Cruce dedit S. Vincentio quatuor sextariatas de terra et unam Minatam pro sua anima et ejus uxoris.
Idem aliis verbis legitur in Charta ann. 1154. tom. 2. Hist. Eccl. Meldens. pag. 43 :
Terram etiam seminis trium Minarum ;
eodem sensu dixisset tres minatas terræ. Occurrit passim in Tabul. Absiensi et S. Albini Andegav.