« »
 
[]« 1 minator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 392a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINATOR1
1. MINATOR, Fossor cunicularius, Gall. Mineur. Charta ann. 1220. tom. 1. Hist. Dalphin. pag. 93 :
Comes velit habere argentum quod provenit de dicta argenteria, et velit prius tradere denarios suos Minatoribus, debet illud habere præ omnibus aliis pro eodem foro, pro quo daretur aliis, et si alius Minator dimittit croterium suum in Minaria, illud D. Comiti remanet pro voluntate sua facienda.
Computus ann. 1348. ibid. tom. 2. pag. 583 :
Solvit pro expensis xx. Minatorum qui missi fuerunt in exercitu Miri-belli, etc. Minator Regis castrorum et fortaliciorum,
in Memorial. ann. 1364. Camer. Comput. Paris. f. 66. Vide Minare 3.