« »
 
[]« Ministeriolum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 399a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINISTERIOLUM
MINISTERIOLUM, diminut. a Ministerium. Diploma Henrici I. Imper. ann. 1019. apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 514 :
Ut quemadmodum ille dominam nostram S. Mariam constituit heredem de proprio, ita et nos facimus de nostro Ministeriolo publico, ne forte si alicui seculari concederemus illud, ea occasione prædictas invaderent res.