« »
 
[]« Minurire » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 404a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINURIRE
MINURIRE, Μινυρίζειν, Exili voce lamentari. Gloss. Lat. Græc. MSS. Sangerm. Ugutio : Hirundinum fintinire vel Minurrire : dicunt tamen quod Minurrire est omnium minutissimarum avicularum. Sidonius lib. 5. Epist. 2 :
Diluculo philomelam inter frutices sibilantem, prognem inter asseres Minurientem.
Hinc