« Minurire » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 404a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINURIRE
MINURIRE, Μινυρίζειν, Exili voce lamentari. Gloss. Lat.
Græc. MSS. Sangerm. Ugutio :
Hirundinum fintinire vel Minurrire : dicunt tamen quod Minurrire est omnium minutissimarum avicularum.Sidonius lib. 5. Epist. 2 :
Diluculo philomelam inter frutices sibilantem, prognem inter asseres Minurientem.Hinc