« »
 
[]« Mogum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 440b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MOGUM
MOGUM, Territorium Moguntinum, maxime quod Mœno adjacet. Carmen de varia fortuna Ernesti Bavar. Ducis lib. 2. apud Marten. tom. 3. Anecd. col. 321 :
Surgitur in facinus. Vadit comitante tumultu
Heinricus, figens molli tentoria Mogo.