![[]](img/image.png)
«
2 molare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 442a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/MOLARE2
2. MOLARE, Meta, tumulus terreus, Gallice
Butte, motte de terre. Codex censualis
Calomontis :
Quoddam Molare cum vercheria contigua.
Vide infra
Molaris.