MONANCIUS, Qui præstationem, quæ Monagium dicebatur, debet, seu qui ad molendinum domini frumentum suum molere tenetur. Mounant, in Charta redit. comitat. Namurc. ann. 1289. ex Reg. sign. Le papier aux aysselles in Cam. Comput. Insul. fol. 25. v°. :

Encor i a li cuens les Mounans à ses molins vers Golesines. Moultent,

in alia ann. 1305. pro Monast. Montisburg. ex Reg. 173. Chartoph. reg. ch. 548 :

Lesquelz religieux demandoient que icellui Gieuffroi feust banier et moultent de leurs moulins.

Charta ann. 1308. in Reg. 40. ch. 92 :

Affirmamus ad perpetuitatem religiosis viris, priori et fratribus domus Dei de Monte Maurilii Pictaviensis diocesis,.... molendina ipsius domini regis de Monte Maurilii, cum exclusis dictorum molendinorum et cum omnibus molentibus ad dicta molendina et cum omnibus Monanciis seu monaus, qui possunt ad dicta molendina et debent pertinere.... Ad molendina dictorum religiosorum..... dicti monantes et Monancii seu monaus bladum suum molere tenebuntur.... Dicti monentes (sic) et Monancii seu monaus tenebuntur ad alia prædicta molendina molere blada sua... Est actum quod præpositus Montis Maurilii... compellere dictos molentes et Monancios ad molendum.... teneatur.... ut molentes et Monancii ad dicta molendina molant.

Vide supra Monagium 1. et mox Monare.