1. MORTICINIUM, Morticinum. Gloss. Lat. Gr. : Morticina, θανάσιμα. Papias : Morticinium, quod ab hominibus non utitur, eo quod non occisorum, sed mortuorum animalium est morbida caro, nec apta ad salutem corporis, cujus causa sumitur. Prius quidem observatum propter unitatem duorum parietum. Sed nunc quis Christianus observet, ut turdos vel minutiores aviculas non attingat, nisi quarum sanguis effusus est, aut leporem non edat, si manu a cervice percussus, nullo cruento vulnere occisus est. Theodorus Cantuar. in Capitul. cap. 83 :

Qui manducat Morticinum, 40. dies jejunet.

Boncompagnus de obsidione Anconæ cap. 3. apud Murator. tom. 6. col. 929 :

Vivebat enim sicut milvus ex raptu ; et velut corvus Morticinum, sic quorumlibet bona requirebat.

Vide Ivonem parte 15. cap. 100. Pœnitentialem Halitgarii cap. 10. Adamum Bremensem cap. 178. et quæ observat Baronius ann. 51. n. 13. et seqq.