« »
 
[]« 2 narta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 570a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NARTA2
2. NARTA, Tuber, ganglionis species. Miracula S. Antonii de Padua, tom. 2. Junii pag. 738 :
Mulier.... quædam morbum periculosum, quod Narta dicitur, in cranio capitis radicatum, in quantitate pugni, passa fuit decem annis.