NAVETA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 naveta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 577c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NAVETA1

1. NAVETA, Navetta, Navicula. Annal. Genuens. lib. 10. ad ann. 1288. apud Murator. tom. 6. col. 594 :

Et inde in Hispaniam navigantes, quum invenissent quamdam Navettam..... oneratam sale, etc.

A naviculæ forma Naveta vulgo dicitur vasculum seu cymbium, ubi micæ thuris asservantur, Gall. Navette. Inventarium Eccl. Noviom. ann. 1419 :

Item una Naveta argentea cum parvo cocleari argenteo tenente ad parvam cathenam ad ponendum thus.

Occurrit hac notione in alio Inventario Monasterii S. Johannis Bapt. apud Stephanotium tom. 1. Antiq. Occit. MSS. pag. 421. Inventario MS. Eccl. Antic. ann. 1444. Testamento ann. 1461. apud Baluzium tom. 2. Histor. Arvern. pag. 726. etc. Vide Navicula.