« »
 
[]« Oblata » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 006c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OBLATA
OBLATA, Panis ad sacrificium oblatus, hostia nondum consecrata. Oblata non consecrata, apud Bromptonum in Stephano Rege. Petrus Damian. lib. 4. Epist. 1. extrema :
Oblati per celebriora solemnia panes.
Concilium Aurelian. V. can. 1 :
Ut Oblatæ, quæ in sancto offeruntur altario, non aliter nisi ad formam Arelatensis offerantur Ecclesiæ.
Ordo Romanus :
Tunc subdiaconi levantes Oblatas de manu Subdiaconi sequentis porrigunt Archidiacono, et ille componit altare.
Leo IV. PP. de Cura Pastorali, et Ratherius Veronensis in Synodica pag. 261 :
Calicem et Oblatam recta cruce signate, id est, non in circulo et varicatione digitorum, ut plurimi faciunt, sed strictis duobus digitis et pollice intus incluso, per quod Trinitas innuitur, etc.
Concilium Toletan. XVI. can. 6 :
Ut aliter panis in altari Domini sacerdotali benedictione sanctificandus proponatur, nisi integer et nitidus, qui ex studio fuerit præparatus, neque grande aliquid, sed modica tantum Oblata, secundum quod Ecclesiastica consuetudo retentat.
Hincmarus Remensis in Capitul. ad Presbyt. ann. 852. cap. 7 :
Ut de Oblatis quæ offeruntur a populo, et consecrationi supersunt, etc.
Vetus Charta in Actis Murensis Monasterii :
Accepit iterum.... in prædio meo duos diurnales persolventes in censum 2. modios tritici, et dedi S. Martino, ut ex ipso tritico fiant Oblatæ ad divinorum mysteria peragenda.
Vide Christianum de Scala in Vita S. Wenceslai pag. 54. Micrologum de Eccl. Observant. cap. 10. Ordericum Vital. lib. 11. pag. 817. Chilienum in S. Brigida n. 52. Monastic. Angl. tom. 1. pag. 681. Probat. Hist. Guinensis pag. 676. etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Oblatas quandoque etiam sumptas fuisse pro Hostiis consecratis patet ex Eclogis Amalarii de Officio Missæ apud Baluzium tom. 2. Capitul. col. 1364 :
Fractio Oblatarum illam fractionem significat, quam Dominus duobus fecit in Emaus. Qua de re solent aliqui Episcoporum, quando invicem communicant, tres portiones facere de una Oblata.... Si enim requiris quare non integra Oblata ponatur in calicem, etc.
Ordericus Vitalis pag. 817. ubi de Eucharistia :
Hianti ore Oblatam de manu Presbyteri assumpsit.
P. Carpentier, 1766.
◊ Ita et vox Gallica Oublée usurpatur in Mirac. MSS. B. M. V. lib. 1 :
Desour l'autel a pris l'Oublée,
Que li prestre avoit sacrée.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Oblatæ non consecratæ, in altari tamen benedictæ, Monachis qui sanctam Eucharistiam non acceperant, ante cibum in refectorio distribuebantur a Sacerdote. Bernardus Monachus in Ordine Cluniac. part. 1. cap. 19 :
Nihil omnino comedit antequam sit incepta lectio, et antequam de manu Sacerdotis Oblatam accipiat.
Qui ritus perantiquus est, ut patet ex Libello supplici Monachorum Fuld. ad Carolum M. :
Ut communicationem [] fracti panis ante cibum quotidie sumere non respuatur, secundum exempla præcedentium Patrum.
Vide Eulogiæ 2. et 3.
◊ Ejusmodi autem Oblatas apud Latinos in ferro calido, modica figura, et ut ait Arnulphus Roffensis Epist. 2. in Spicilegio Acheriano tom. 2. pag. 434. in forma nummi, confectas etiam prioribus Christianissimi temporibus, probant nummi aliquot Regum nostrorum primæ stirpis quos descripsit Bouterous. Liber Ord. S. Victoris Parisiensis MS. cap. 20 :
Similiter hostias de frumento electo et purissimo in alba faciat, (Sacrista) in loco mundissimo linteis cooperto, cui duo fratres subministrent, ne aliud quam ipsas hostias tractare cogatur : quorum unus ignem sollicite faciat, alter vero instrumentum ferreum ad coquendas hostias teneat.
Ut porro hostiæ seu oblatæ ex grano purissimo, ab ipsis Monachis, cum statis ceremoniis et precationibus, in ferramento characterato fiebant, pluribus prosequuntur Udalricus lib. 3. Consuet. Cluniac. cap. 13. et Usus antiqui Cistercienses cap. 114. Anselmus Episcopus Havelbergensis lib. 3. Dialogor. cap. 18. de Oblatis :
Quod etiam (Azymum) apud religiosos Latinos per manus Diaconorum, et ex electis granis, et ex mundissima simila, in sacrario ad futuram hostiam cum decantatione psalmodiæ reverenter præparatur, et sub diligenti custodia usque ad tempus sacrificii reservatur.
Raymundus Ord. Prædicatorum in Summula :
Munda sit Oblata, numquam sino lumine cantes.
Hostia sit modica, sic Presbyteri faciant hanc.
Candida, triticea, tenuis, non magna, rotunda,
Expers frumenti, non falsa sit hostia Christi.
Spernitur Oblata duplex vel a terra levata
Facta, vel inflata, vel discolor, aut maculata.
Wolphardus Presbyter in Miraculis S. Walburgis cap. 1 :
Actas est nitide coctas, atque in buxula obtrusas altario Oblatas impone, etc.
Vide Miracula S. Wandregisili n. 36. unde illud notantum, Oblatarum conficiendarum curam haud ita Presbyteris et ministris sacris fuisse delegatam, quin aliquando matronæ piæ seu devotæ, quas Sanctimoniales vocabant, id officii in se susciperent, etiam eo tempore, inquit Mabillonius in Dissert. de Azymo cap. 8. quo hostias infermentatas fuisse constat. Ibi enim legitur, quandam devotam feminam, quæ meritis sancti viri ann. 891. sanata fuerat,
sodales suas Sanctimoniales feminas multimoda prece rogitasse, ut Oblatas, quas oblatura Domino in crastinum erat, formarent
. Eadem religione S. Radegundis Regina
Oblationes suis manibus faciens, locis venerabilibus incessanter dispensavit
, ut Fortunatus habet in Ejus Vita lib. 1. num. 16. Notum etiam illud Matronæ Rom. quæ, ut narrat Johannes Diaconus in Vita S. Gregorii lib. 2. cap. 41. cum audisset B. Pontificem dicentem :
Corpus Domini, etc. ridere præsumpsit, quia panem, quem propriis, inquit, manibus me fecisse cognoveram tu Corpus dominicum perhibebas
. Adde Miracula S. Walpurgis Abbatissæ sæc. 3. Benedict. part. 2. pag. 300. Ex quibus tandem innotescit, nisi me fallo, quænam fuerint Oblatrices, de quibus in voce Quadragintariæ, Sanctimoniales eas fuisse credo, seu mulieres Deo devotas, quæ Oblatas præparabant ad sacrificium. Engelhardus in Vita sanctæ Mechtildis cap. 22 :
Illius amoris memor beata Mechtildis, inquit, O in Christo Pater et Domine,... ego misella precor, vestra provida dispensatione mihi detur, [] ut de decima per præsentem patrem meum huic Ecclesiæ Diezzen nomine meo collata pars tantæ quantitatis ad Oblatas instituatur, ut etiam omnibus adjacentibus Ecclesiis large et perpetim tribuantur. Gaudium enim mihi generat et salutem omnibus residuis ejusdem decimæ partibus fruentibus, si panis ille mysticus, qui de cœlo descendens in uterum Virginis, et in cruce pendens, qui teste Oseo Propheta (7. Levit. 2.) coctus est in clibano, ut nobis fieret esibilis.
Infra :
Ut igitur tui offertum desiderii ad optatum ducam affectum,... præcipio, ut singulis annis in tam superabundanti quantitate medulla frumenti de decima in Dingen, et de consilio ibidem specialiter ad Oblatas, sicut beata Mathildis petiit, perenniter tribuatur ; et sicut salutaris illa Eucharistia in eadem panis forma figurata, nulli pœnitentis simul et postulantis affectui est neganda, ita etiam ipsa panis substantia nunquam cuiquam denegetur.
Vide quæ de ejusmodi Oblatis congessit Mabillonius in Præfat. ad tom. 3. SS. Ordinis S. Benedicti § 53. et seqq. et in Dissertat. de Azymo.
P. Carpentier, 1766.
◊ Qua ratione quibusve cæremoniis ejusmodi panis conficiebatur, rursum discere est ex Consuet. monast. S. Emmer. Ratispon. art. 21. in Cod. S. Germ. Prat. sign. 1074. 3 :
Oblatæ a custode presbytero quidem et diacono componi debent ; super tabulam singula eligantur grana, mola ex alio frumento mundetur, multiplicer farina purificetur, massa sine fermento conficiatur, maceretur ab ipsis, si revestiti sint capitibus coopertis et constrictis ; dum compositæ fuerint et ferro parumper adustæ, manibus non tangantur, nisi a presbyteris vel diaconis ad altare.
P. Carpentier, 1766.
◊ Oblatas ejusmodi conficiendi licentia quibuscumque feminis denegatur Ordinatione ann. 1406. ex Reg. 161. Chartoph. reg. ch. 135 :
Item que femme, quelle qu'elle soit, ne puisse faire pain à célébrer en église.
◊ Oblatæ super pectus defunctorum positæ, non consecratæ, uti par est credere. Anonymus in Vita sancti Cuthberti Episcopi Lindisfarn. lib. 4. cap. 3 :
Postquam ergo Cuthbertus Episcopus abiit in viam Patrum, a navigantibus ad insulam nostram delatus, toto corpore lavato, capite sudario circumdato, Oblatis super sanctum pectus positis, vestimenta sacerdotalia indutus, in sepulchro lapideo
depositus est. Iso Magister de Miraculis S. Othmari lib. 1. cap. 3 :
Sub capite autem, et circa pectus viri Dei quædam panis rotulæ, quæ vulgo Oblatæ dicuntur, ita illæsæ atque ab omni corruptione extraneæ ab eodem Episcopo inveniebantur, ut in nulla omnino parte colorem vel specimen sui amittentes aspicientium oculis infra spatium ipsius hebdomadæ viderentur esse confectæ.
Adde lib. 2. cap. 2. Vide Osculum.
Oblata nomen inde datum pani tenuissimo ex farina et aqua confecto ad ignem ferreis prælis tosto, nostris vulgo Oblée et Oblie. Nam quod Casaubonus ad Athenæum lib. 3. cap. 25. vocem ex Græco ὀϐελίας, id est, panis veru vel ferro tostus, deducit, nihil ad rem facit. Joannes monachus Majoris Monasterii lib. 1. Hist. Gaufredi Ducis Norman. :
His panibus, quos Oblatas vocant, conficiendis pariter et excoquendis exhibebat ministerium.
Udalricus lib. 1. Consuetud. Cluniacensium cap. 49 :
In Quinquagesima, quia de cætero nec caseum nec ova comedimus, post vesperos ad cœnam de ipsis ovis coctis in pipere habemus generale,[] quod toto anno amplius non contingit, ut aliud quod ea vice habeamus præter solum panem, et si forte sunt in promptu, cruda poma, vel ea quæ in ferramento characterato de conspersione farinæ tenuissimæ fiunt, et ab hominibus Romanæ linguæ Nebulæ, a nostratibus appellantur Oblatæ.
Monastic. Angl. tom. 1. pag. 149 :
Item singulis diebus Dominicis in Quadragesima dimidium præbendarium frumenti de granario ad Oblatas ad cœnam : et dimidium similiter in Cœna Domini ad idem.
Et pag. 419 :
In crastina omnium solemnitatum, in quibus Oblatæ ad cœnam deferuntur, mittit Eleemosynarius singulis eorum, sicut singulis Monachis apponi solet, hoc est quatuor Oblatas.
Burchardus de Casib. S. Galli cap. 6 :
Quia in hebdomada Paschali, etiam in meridie, vinum et Oblatas fratribus dari constituit.
Charta Odonis de Sulliaco Episc. Paris. anno 1202. ex Tabulario Episc. Paris. anno 1202. ex Tabulario Episc. Paris. Putaneo fol. 56 :
Panes qui Eschaudati dicuntur, et Oblatas, et vinum, quæ solent reddi Clericis Parisiensibus in vigilia Ascensionis.
Chron. Abbat. Gemblac. pag. 534 :
In 12. præcipuis solemnitatibus, omni hora prandii placentas et Oblatas cum aliis bellariis ad cœnam ministrari præcepit.
Vide Vitam Aldrici Episcopi Cenoman. pag. 54. 67. Falconem Beneventanum pag. 222. Radulphum in Miracul. S. Richardi Episc. Cicestr. num. 3. et in voce Nebulæ.
Oblia, Idem quod Oblata, ex Gallico Oblée, vel Oblie. Gaufridus Vosiensis 1. part. cap. 74 :
Sunt qui depravant Eulogias, quas vocamus Oblias, seu hostias.
Statutum de Hospitio Philippi Magni Reg. Fr. ann. 1317 :
Jean de Vernon fera le pain de bouche, les patez et les Oublées, et fera l'en à luy marché de la patisserie, et ne fera l'en que dix soudées de bouches et 12. denrées d'Oublées de bouche le jour.
Statutum aliud de Hospitio Joannæ Reginæ Fr. et Navar. ann. 1316. Decemb. :
Il y aura un paticier à qui l'en fera marché de faire le pain de bouche, les Oublées, et les pastez de bouche et du commun.
Obliæ præterea dictæ Oblatarum, seu panum tenuissimorum præstationes, quæ certis diebus fiebant dominis a vassallis et subditis, quæ postea in tenuem et pusillam pecuniæ quantitatem evaserunt : Droit d'Oublie, in Consuetud. Montarg. cap. 2. art. 40. Droit d'Oubliage, in Blesensi art. 40. ubi nolim ut quispiam amplectatur Dion. Pontani sententiam ita scribentis :
Obliagia : hoc nomine ab oblivione tracto Gallorum vulgus utitur pro juribus quæ pœnam seu mulctam suæ desidiæ habent annexam, seu quod nostro vulgari idiomate dicimus, quæ secum suam important emendam, ob solutionem stata die non factam, eoque obliviosum sua sequatur pœna.
Sic nempe viri peritiores sæpius cæcutiunt in vocabulorum quæ in Consuetudinibus municipalibus occurrunt significatu. Tabularium Ecclesiæ Uzeticensis ann. 1224 :
Obliæ quæ solent præstari, videlicet 12. nummi Præposito, etc.
Charta ann. 1306. in Regesto Philippi Pulcri Regis Franc. ann. 1299. pag. 91 :
Pro minutis Obliis debitis annuatim.
Charta Raimundi Comitis Tolosani anno 1149 :
Dimitto et reddo...... tibi Amelio ejusdem loci Abbati omnem medietatem totius Montis-Albani, de omni dominio, de omnibus justitiis, de Obliis, de leddis, de aquis, de omnibus rentis et de omnibus quæ pertinent ad dominium Montis-Albani.
[] Consuetudines Tolosæ part. 4. tit. de feud. art. 10 :
Feudatarius..... tenetur solvere domino feudi pro dicto feudo Oblias, census et alias dominationes in cartis feudi contentas. Oblia nummorum,
art. 18. Charta fundationis Prioratus Barbezili Ord. Cluniac. inter Instrum. tom. 2. Gall. Chr. col. 270 :
In hac terra mainaverunt monachi rusticos, qui reddunt eis quartum terræ et Oblias, viginti scilicet et duos solidos.
Saisimentum Comitatus Tolos. apud La Faille in Probat. Annal. Tolos. tom. 1. pag. 15 :
Comes ex antiqua consuetudine percipiebat in dicta villa.... 30. solidos Tolos. Obliis. Pro pretio et summa... 12. Morlanorum Obliarum annuatim solvendorum,
in Charta Edwardi II. Regis Angl. ann. 1321. apud Rymer. tom. 3. pag. 881. Sub Obliis 20. solidorum Turon. in Charta anni 1488. Consuetudines urbis Vasatensis :
Item de quolibet solo de 4. canis vel ulnatis in latitudine et 12. in longitudinem habebimus sex denarios Caturcenses Obliarum.
Historia Abbatiæ Condomensis pag. 485 :
Et dedit ei Ecclesiam quæ dicitur sancta Gelada, quæ reddit 30. panes Obliales, et 2. solidos, etc.
Tabular. S. Eparchii Inculism. fol. 130 :
De panibus vero Obliaus, concordatum est, ut duo fierent de una moldureira bene concussa et in testa rasa, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Ex hoc Tabularii S. Eparchii loco liquet, Oblatas censuales non semper fuisse tenuissimos panes ; duo namque panes Obliaus fieri debent ex una moldureira, id est, ex certæ quantitatis frumenti molitione, quæ forte tanta erat, quantum frumenti in molendini infundibulum mitti solebat qualibet vice. Illud confirmat Charta Theobaldi de Fontenellis ann. 1262. ex Tabulario Calensi fol. 56 :
Item et masura dicti Galteri honerata est in plena mina avenæ et uno capone ac una Oblita, videlicet uno magno pane, debitis annuatim eidem Theobaldo in crastino Nativitatis Dominicæ. Item et masura dicti Gileberti honerata est in uno capone et dimidia Oblita in dicto crastino Nativitatis Dominicæ.
Chartularium Abb. S. Germani Pratensis fol. 5 :
Masura defuncti Mathæi piscatoris unam Obleiam.... masura defuncti Gaufridi le Chanverier quartam partem de una Oblia.
Vide de Lauriere in Glossario Juris Gallici.
P. Carpentier, 1766.
Oblia appellatur præterea Census seu præstatio censualis, quæ ex aliis etiam rebus, quam Obliis, pensitabatur. Exemplis supra allatis hæc addo. Charta ann. 1193. ex Chartul. Lezat. :
Obliam trium panum, unius sextarii tritici in festo Assumptionis B. Mariæ, quas Oblias debent annuatim præfato die dare homines casalis de la Anglada.
Chartul. S. Eligii Noviom. circa ann. 1300 :
Oblia continet in se unum minotum frumenti, unum sextarium bonæ avenæ et duos capones, vel duos solidos pro valore.
Vide infra Obliagium.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Quin imo Obliarum nomine interdum non solos panes, sed et alias res censuales intelligendas esse patet ex Capitulis conventionis Archirinci Abb. Montis-Majoris cum incolis Correni, ubi sic legere est :
Ublias autem unusquisque qui stationem habet, et per se focum facit, circa Kal. Januarias ex debito persolvere debent ; in Ublia autem continentur gallina et hemina hordei et panis frumentitius, qui duobus hominibus sufficere possit.
Sic latiori modo vocem Oblias intelligo in Transactione ann. 1242. apud Bouche tom. 2. Hist. Provinc. :
Census, Oblias panum, fogassarum et [] hordei, caponum, etc.
Saisimentum Comitatus Tolos. apud la Faille tom. 1. Annal. Tolos. pag. 37 :
Homines dicti loci præstant annuatim Domino Regi quatuor arietes de Obliis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Oubleiæ, Oubleyæ, Eodem intellectu. Charta Philippi V. Franc. Regis ann. 1318. apud Lobinell. tom. 3. Hist. Paris. pag. 130 :
In hebergamento, hortis, censibus, Oubleiis, pratis, lanis, etc.
Literæ Caroli Regentis regni Franciæ ann. 1358. ex Chartophylacio Regio Regest. 89. Ch. 521 :
Item octoaginta Oubleyas ibidem anno quolibet in crastino Nativitatis Domini solvendas seu solvere consuetas, scilicet quamlibet Oublyam furnitam uno sextario avenæ ad mensuram Castri Nantonis.
Obliga, Eadem notione. Libellus dotis apud Bignonium ad lib. 2. Form. Marculfi :
De vineis, de pratis, de censu, de frixingis, de Obligis, et de omnibus reddituris tibi medietatem dabo.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Obligum. Addimenta ad Chronicon Casaur. apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 953 :
Ut habeamus ipsos census et ipsa Obliga de ipsis supradictis præanderiis.
Ibid. col. 985 :
Et census et Obliga omnia, quanta ipsi homines de ipsis rebus a vestro monasterio per præstitum tenent, qualiter tibi Johanni Abbati vel successoribus tuis dare debent, sic omnia mihi Attoni Comiti et Adelgundæ conjugi meæ donent et persolvant, diebus vitæ nostræ.
Oblagia, Idem quod Oblata, et Oblia. Capitulare Aquisgran. ann. 817. cap. 59 :
Ut Oblagiæ Fratribus a Presbyteris in refectorio dentur.
Statuta Collegii Ardacensis art. 11. apud Raim. Duellium lib. 1. Miscell. pag. 114 :
Debet insuper Celerarius ipsi Præposito dare et assignare duo Oblagia.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Oblagiarius, Qui percipit seu colligit Oblagia. Statuta mox laudata art. 29. pag. 123 :
Item quod nullus Celerarius, Custos vel Obligarius, aut alter officialis, infra anni spatium mutari debeat.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Obleta. Usus Culturæ Cenoman. :
Ad cœnam habeant Obletas et nebulas.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Oblictæ, ut Oblia, Census. Chartular. SS. Trinit. Cadom. fol. 61 :
Dant unam augam de campartagio et summagio, et tres quartas frumenti de Oblictis.
Oblita, Idem quod Oblia. Charta Gosleni Episc. Carnotensis in Tabulario ejusdem Ecclesiæ n. 59 : ...
Deposuisse clamorem adversus Radulfum Præpositum de Nogento super Oblitis agrippennorum de culturis quæ apud unum pilum sunt
. Mox :
Proinde memoratus Radulphus... eas Oblitas Capitulo quietas dimisit, eo rursus a Capitulo sibi prece nostra obtento, quod dum Præposituram illam teneret, Oblitas sub nomine precariæ haberet.
Occurrit præterea in Consuetud. Lorriacensi ann. 1494. cap. 3. art. 4. Charta Guillelmi Abb. Floriac. ann. 1296 :
Erunt quitti et immunes... de omnibus redebentiis... de Oblitis, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Obliviæ, pro Obliæ, ut videtur. Charta Manassis Episc. Lingon. ann. 1193 :
Magister Girardus de Vangionisrivo concessit Ecclesiæ S. Stephani Vangionis rivi in præsentia mea terram, quam habet apud Ferrunclas cum omnibus reddilibus suis... inter quos redditus sunt quatuor paria Obliviarum.
Ublada, pro Oblada, seu Oblata. Tabular. Brivatense ch. 110 :
Et habet concessum, et Ubladas, et nebulas, et pigmentum. Ublia,
in Tabulario Prioratus de Domina.
Oblatæ denique, seu Oblies, etiamnum[] dicuntur quæ in quibusdam Ecclesiis non in festo Ascensionis, ut habet Naogeorgius, sed in festo Pentecostes, inter Missæ majoris solemnia, cum stupis ardentibus, de supremis volutionibus sparguntur in populum. Vide Nebula 2.
P. Carpentier, 1766.
◊ Lit. remiss. ann. 1446. in Reg. 176. Chartoph. reg. ch. 499 :
Ainsi que l'on gettoit des Oblyes des voultes de l'église de Havraincourt en bas, comme l'on a acoustumé faire audit jour de Penthecouste en plusieurs églises.
Oblearius, Qui oblias conficit, in Ordinatione Hospitii S. Ludovici Reg. Franc. ann. 1261. Oublier in alia Gallico ann. 1285. Habentur vero statuta pro Obleariis Parisiens. in Regesto 1. Artificum Parisiensium. Vide Consuetud. Monasterii Regulæ apud Labbeum pag. 746.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Obliarius, Idem, in Aresto Parlamenti 2. Nov. ann. 1313. ex Libro griseo Castelleti Paris.
P. Carpentier, 1766.
◊ Nostris Oubloyer et Obloyer, unde Oubloyerie et Oblayerie, ejusdem ars. Stat. ann. 1397. tom. 8. Ordinat. reg. Franc. pag. 149 :
Au roy nostre sire supplient humblement voz Oubloyers et ceux de la royne vostre compaigne, comme pluseurs ordonnances aient esté faictes sur le fait du mestier de l'Oubloyerie en la ville de Paris, etc. Obloyer
et Oblayerie, in Lit. ann. 1406. ex Reg. 161. Chartoph. reg. ch. 135.
Obellarius, Qui Oblias Canonicis distribuit, in Charta Henrici Episcopi Ratisbonensis ann. 1278. in Metropoli Salisburgensi tom. 1. pag. 285.
P. Carpentier, 1766.
Obliarum Charitas, Certa panum distributio, quæ pauperibus in eleemosynam fit. Vide supra Caritas 1.
Oblialis, Censualis. Charta ann. 1306. in Regesto Philippi Pulcri Reg. Franc. ann. 1299. Tabularii Regii num. 205 :
Item 42. solidos 8. denar. Turon cum picta et dimidia Obliales annui reditus.
Oblialis terra, in Charta Occitan. ann. 1313. in 49. Regesto Philippi Pulcri Tabularii regii Charta 92. Oblialis borda, in Charta ann. 1313. ex Reg. 49. Chartoph. reg. ch. 92. Obliale feudum, vide supra in Feudum et mox Obligialis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Oblialiter, sub annuo censu, qualis est obliarum. Charta Guillelmi Abb. Floriac. ann. 1316 :
Exceptis duntaxat decimis terrarum et vinearum, quæ a Priore de Duracio Oblialiter tenentur, seu censivæ quæ dicto prioratui remanebunt.
Obliaria, census Obliarum, in Charta R. Abbatis Caroffensis ann. 1308. in 2. Regesto Philippi Pulcri Regis Franc. num. 11. ex Tabulario Regio :
A solutione cujuslibet pensionis, aut Obliariæ, seu redhibentiæ, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Obleria, Simili notione. Vide Parceria.
P. Carpentier, 1766.
Obliarius, Gall. Obliau, Qui censui, oblia dicto, obnoxius est. Recognit. feud. MS. pro castel. de Buri ann. 1366 :
Item corvées de chascun Obliau... Item de chascun Obliau une journée de plesseurs.
P. Carpentier, 1766.
Oblata Vini, Mensuræ vinariæ species. Charta ann. 1317. tom. 1. Probat. Hist. Brit. col. 1273 :
Cum dominus Herveus de Leon miles, dominus de Noione, dedisset et concessisset quatuor Oblatas vini Vasconici competentis, ad mensuram de Landeguenneuc solitam et communem, ad usum octo canonicorum... singulis diebus et festis in anno, videlicet Natalis Domini, Paschæ, Ascensionis ejusdem, Pentecostes, Assumptionis Virginis [] gloriosæ et festi omnium Sanctorum.
Vide Ollata Vini in Olla 2.
P. Carpentier, 1766.
Oblia Clavarum, Mulcta, quæ ex rebus, quæ in commissum venerunt, exigitur. Pactum inter episc. Apam. et comit. Fuxi ann. 1297. ex Tabul. castri Fux. :
Quod omnes incursus et bona vacantia rerum mobilium et immobilium,... et Obliæ Clavarum... sint communia inter dom. episcopum,... et dom. comitem... Ordinamus quod si aliquæ res obliales veniant in commissum, quarum rerum Obliæ dom. comiti non solvantur, dom. comes et dom. episcopus teneantur infra annum et diem extra manum suam ponere.
© École des chartes.