« »
 
[]« Obsequiare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 019c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OBSEQUIARE
OBSEQUIARE, Obsequi, famulari, Gall. Servir. Petrus Diac. lib. 4. Chr. Casin. cap. 39 :
Custodiebatur autem a Magnatibus Imperatoris, ab ipsis etiam et Obsequiabatur.
Obsequiaturi fratres, Monachi qui mensæ vel coquinæ juxta Regulam S. Benedicti cap. 35. debent inservire, apud Theodemarum in Epistola ad Carolum Mag. de Usibus Casinensibus. Ita ὀψιϰεύειν Græci recentiores dixerunt. Lexicon Gr. MS. Reg. cod. 2062 :
Πομπεύει, προοδοποιεῖται, ὀψιϰεύει ϰαὶ πομπεύεται.
Alibi :
Πρόοδοι, οἱ ἔμπροσθεν τῶν ὀψιϰευόντων.
Aliud sign. 930 : Προπεμπεύεσθαι, ὀψιϰεύεσθαι. Glossæ Basilic. : Προμότοι, προπορευόμενοι, ϰαὶ ὀψιϰεύοντες, etc. Adde Menæa 3. April. in S. Josepho sub finem.