« »
 
[]« Occasionarius » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 026a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OCCASIONARIUS
OCCASIONARIUS, Occasionum captator, Galli dicimus, Qui met à profit les occasions ; vel qui Occasiones seu tributa exigit. Vide supra Occasio 2. Charta ann. 920. apud Murator. tom. 5. Antiq. Ital. med. ævi col. 313 :
Super quibus idem præsul deprecatus est nostram mansuetudinem, ut... ipsius res, quarum munimina interierunt, taliter nostro corroborassemus edicto, ne a pravis aut Occasionariis personis ipsa ecclesia vel canonica, necnon et plebes sibi subjectæ, in suis rebus dampnum paterentur.