« »
 
[]« Olamen » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 040a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OLAMEN
OLAMEN, f. Idem quod Oleamen, quo posteriori vocabulo utitur Scribonius Largus Composit. 269. Factum ex oleo. Alia est omnino vocis significatio, quæ repetenda est a Provinciali Oulame, Messoria falx, Gall. Faucille pour moissonner le bled. Transactio Guillelmi Comitis Forcalquerii cum Monachis Montis majoris ann. 1212 :
Testes probaverunt monasterium habuisse pacifice ab omnibus ibi piscantibus singulis septimanis levatam piscium, exceptis die Lunæ, et singulis noctibus singulos obolos pro singulis nancis, aut tres denarios pro una septimana, et a sannaderiis singulos colligentibus singulis pabelum cum bispio aut Olamine singulis annis tres denarios, et de avibus crancis trezenum pro pulmento et de venatione capita aprorum et quarterios aliarum ferarum.
Locum non [] satis accurate, ut videtur, excerptum, non licuit ex autographo emendare.