« »
 
[]« Ortigia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 069b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ORTIGIA
ORTIGIA. Charta ann. 1077. pro dotatione Monasterii-novi Pictav. inter Instrum. tom. 2. Gall. Christ. col. 352 :
Et in burgo S. Johannis de Angeriaco X. modios vini censuales quoque anno, et dono Ortigiam extremam.
Forte Cortigiam vel Cortigium, quod idem sit ac Cortis, Villa scilicet rebus necessariis instructa. Vide Cortis 1. et ibi Cortigium.
P. Carpentier, 1766.
Ubi Ortiguum extremum habet Charta Alienoris ducissæ Aquit. ann. 1199. in Reg. A. Chartoph. reg. ch. 33. Unde idem videtur quod supra Orta et Ortaligium.