« »
 
[]« Oscillum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 071c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OSCILLUM
OSCILLUM, στομάτιον, Osculum, parvum os, in Supplemento Antiquarii. Acta SS. Junii tom. 5. pag. 211. de S. Pelagio Martyre :
Sed nec (decet) Christicolam, sacrato chrismate tinctum,
Dæmonis Oscillum spurci captare famelli.
Vide Walthar. vers. 1127. et 1141.
P. Carpentier, 1766.
Oscillum, Branlouere, rel popine à enfant, vel petite bouche, in Glossar. Lat. Gall. ex Cod. reg. 7692. Aliud Provinc. Lat. ex Cod. 7657 : Pupada, Prov. pupa, popina, popula, Oscillum. In Actis vero S. Pelag. hic laudatis, Oscillum, persona est, non parvum os. Vide Salmas. in not. ad Tertull. de Palio pag. 77.