Osculum in Ore, Fronte et oculis, impertitur Henrico Imperatori Paschalis PP. apud Petrum Diac. lib. 4. Chr. Casin. cap. 37.

Osculum Manuum, in signum honoris et venerationis, apud Hieronymum in Vita S. Hilarionis, in Vita S. Pauli Eremitæ, in Epistola ad Asellam, in Regula Magistri cap. 93. apud Cantacuzen. lib. 1. Hist. cap. 34. 41. Codinum de Offic. cap. 14. num. 22. cap. 17. num. 45. etc. Præter Plin. lib. 11. cap. 46. Plutarchum in Catone, Xiphilinum pag. 132. 153. Quintilian. decl. 298. Phædrum, Mamertin. et alios passim.

Osculum Genuum, quod scilicet ex reverentia et submissione olim subditi superioribus impertiebantur, in Regula Magistri cap. 93. Adde Gregorium Turon. in Vitis Patrum cap. 8. Capitolinus in Maximino juniore :

In salutationibus superbissimus erat, et manum porrigebat genua sibi osculari patiebatur, et nonnunquam etiam pedes.

Osculum Pedum summi Pontificis. Anastasius in Constantino PP. de Tiberio Imp. :

Cum Regno in capite sese prostravit, pedes Osculans Pontificis.

Idem in Leone IV. pag. 176 :

Coactum, invitumque exinde abstrahentes, cum hymnis laudibusque præcipuis ad Lateranense Patriarchium perduxerunt ; qui morem conservantes antiquum omnes Osculati sunt pedes.

Vide pag. 159. 172. 185. 203. Guillelmus Apul. lib. 4. de Gestis Norm. :

  ... Veniam Robertus ut hujus

Impetret offensæ, Papæ properavit ad urbem,

Supplicat, et pedibus (sancti) dans Oscula Patris,

Suscipitur, etc.

Et lib. 2 :

... Curvao Papa Benigne

Suscipit, Oscula dant pedibus communiter omnes.

Unde porro ortum dicatur osculum pedum summorum Pontificum, tradidit Matthæus Westmonast. ann. 798. Vide Opera Hincmari tom. 2. pag. 610. Generatim vero de osculo pedum legendus Nicol. Alemannus in Notis ad Procopii Histor. arcan. pag. 115. 1. Edit.

Osculum Pacis. Olim in Ecclesia is mos obtinuit, ut in Missæ celebratione, dum Sacerdos post hostiæ consecrationem hæc verba proferret, Pax Domini sit semper vobiscum, statim Clerus, ipseque populus per basia blanda sese invicem oscularetur, ut ait Amalarius lib. 3. de Eccles. offic. cap. 31. quæ quidem basia, Pacis oscula appellantur cap. seq. Ordo Romanus :

Cum dixerit, Pax Domini sit semper vobiscum, mittit in calicem de sancta... Interim Archidiaconus pacem dat Episcopo priori, qui et ultra dabit juxta se stanti, ac deinde per ordinem cæteri, atque populus osculantur se invicem, in Osculo Christi. Ὁ πᾶσι προσφωνούμενος πνευματιϰὸς ἀσπασμὸς,

apud S. Maximum in Mystagog. cap. 17. Ejusmodi oscula ab Innocentio I. PP. instituta tradunt Stephanus Eduensis lib. de Sacramentis cap. 20. et Rupertus lib. 2. de Divinis offic. cap. 21. Meminit etiam istius moris ipse Innocentius Epist. ad Decentium Eugubinum Episc. cap. 2. Tertullianus lib. de Orat. sub finem, S. Ambros. serm. de Quadragesima, S. Joan. Chrysost. lib. de Compunct. cordis, cap. 3. S. Cyrillus homil. 5. ad Neophyt. S. Augustinus serm. 83. de Diversis, et lib. 2. adversus literas Petiliani cap. 23. etc. Vide præterea Isidorum lib. 1. de Eccles. Offic. cap. 15. Rabanum lib. 1. de Instit. Cleric. cap. 33. Honorium Augustod. lib. 1. cap. 62. Walafrid. Strab. cap. 22. Micrologum cap. 18. Hugon. a S. Victore lib. 2. Observat. Ecclesiast. cap. 40. Capitula Theodori Cantuar. cap. 32. Capitula Aquisgran. ann. 789. cap. 52. Capitula Caroli M. lib. 1. cap. 52. lib. 5. cap. 94. 160. Concil. Francoford. ann. 794. cap. 50. al. 48. Moguntiacense ann. 813. cap. 44. Vitam S. Aigulfi Abb. Lerin. cap. 20. Adhelelmum Sagiensem Episcopum in Miraculis S. Opportunæ cap. 13. Historiam quadripartitam S. Thomæ Cantuar. lib. 3. cap. 3. et quæ annotant Card. Bona lib. 2. Rerum Liturg. cap. 16. num. 6. 7. Goarus ad Euchologium pag. 134. et alii qui de rebus liturgicis scripserunt. Glossar. med. Græcit. voce. Ἀσπασμός, col. 147.

Osculum Pacis,

et panem benedictum in Ecclesia interdicere

, in Constitutionibus Provincialibus S. Edmundi Archiepiscopi Cantuariensis sub ann. 1236. cap. 4. et in Synodo Wigorniensi ann. 1240. cap. 34. Pacem facere dicebantur, qui inter Missæ solemnia sese invicem osculabantur. Gregorius Turon. lib. 6. cap. 40 :

Exinde procedens nobiscum ad Ecclesiam, Missarum solemnia tenuit, sed neque Pacem cum nostris fecit, neque de sacrificiis communicavit, cognitumque mendacium esse quod dixerat, se esse Catholicum.

Dicebantur etiam Pacem dare. Anastasius in Martino PP. :

Et non est permissus videre Pontificem, quando Exarcho communionem porrexit, vel Pacem dedit.

Amalarius in Eclogis de Officio Missæ :

Deinde dicit Pax Domini nostri Jesu Christi sit semper vobiscum : Respondent, Et cum spiritu tuo. Deinde dat pacem altari vel patenæ : et sic populus dat sibi Pacem.

Eodem sensu Pacificare usurpat vetus Missa ab Illyrico edita :

Et ipsi invicem se Pacificando dicunt, Pax Christi et Ecclesiæ abundet in cordibus nostris.

DeSacro Osculo, quo Christiani, atque adeo ipsi Sacerdotes invicem se donabant in die Paschatis, vide Pachymerem lib. 7. cap. 15. extremo. Ex his satis patet, cur excommunicati ab ejusmodi fidelium osculis arcerentur. Charta Ludovici VI. Reg. Franc. anno 1110. ex Tabular. S. Martini de Campis :

Regalis igitur decreti transgressor causam de qua agit in perpetuum amittat, excommunicationi subjaceat, et ejus calumnia irrita fiat. Interim etiam neque in testimonium recipiatur, nec pacis Osculo a fidelibus osculetur.

Osculum Pacis sibi in vicem donabant monachi et alii, præsertim discessuri. Eckehardus Junior de Casib. S. Galli cap. 1. pag. 41 :

Missione tandem data, cum eos Præsul Osculo peteret, Vestra, inquit, erant, etc.

Mox :

Amore, ut moris est, osculato, et epoto, lætabundi discedunt.

Ardo Monachus in Vita S. Benedicti Anianensis num. 31 :

Discessurus pacis Osculum fratribus præbet, quidam autem osculaturus accessit, quo perspecto, vir Dei protinus substitit, pacisque Osculum paululum negavit... quod is in crastino fugam meditatus esset.

Quippe ab ejusmodi osculis interdicebantur monachi, qui pœnitentiæ subjacebant.

Osculi Jus, seu osculandi Magistratus, cum salutarentur, non omnibus, sed Domesticis, Protectoribus, et Curialibus omnibus muneribus in patria defunctis, indultum, docent lex 4. Cod. Th. de Domest. (6,24). et lex 109. de Decurion. (12,1.)

Osculum, Oblatio seu munus, quod offertur inter sacra cum patena porrigitur populo osculanda. Comput. Ms. S. Petri Insul. ann. 1430 :

Pro Osculo et oblatione in die S. Petri ad vincula, dominus dux dedit duos clicquardos, pro quolibet xxxvij. sol. valent lxxiv. sol.

Osculum Pacis in Hominiis. Tabular. Ecclesiæ Uzetiensis ann. 1272. fol. 12 :

De jure, quod habeo in prædictis juramentum fidelitatis interpono, Osulum pacis bona fide et sine inganno facio vobis dicto Domino B. Episcopo Uticensi, etc.

Charta conventionis ann. 1190. apud Ughellum tom. 4. pag. 670 :

Ibique etiam et ipsi Dominus Archidiaconus, et... reliqui utriusque Ecclesiæ ibi præsentes fratres, suo nomine et absentium in Osculis vicissim se ibi in fratres.. receperunt.

Vide Homagium.

Osculum Pedum, Formula usitata in Chartis, quæ sacramenta fidelitatis regi a civitatibus jurata exhibent. Charta ann. circ. 1226. in Reg. feud. senescal. Occit. fol. 359 :

Ludovico illustrissimo Francorum regi domino suo,... consules Castrensis villæ, tam milites quam burgenses universi, et populus universus fideles ejus et devoti in omnibus et per omnia, salutem et pedum suorum Oscula cum subjectione peroptata.

Alia ejusd. ann. inter Probat. tom. 3. Hist. Occit. col. 314 :

Serenissimo et excellentissimo domino suo Ludovico Dei providentia regi Franciæ illustrissimo, Sicardus Podii Laurentii, majestatis ac magnificentiæ illius servus humillimus, totaque universitas ejusdem castri, tam militum quam burgensium et totius populi, salutem ac seipsos ad plantas suæ gloriosæ præcellentiæ deosculandas humotenus provolutos, ipsiusque cum suis omnibus subjectos, et omni expositos voluntati.

Osculopactum ac conventionemFirmare, promittere. Tabularium Vindocinense Thuani ch. 11 :

Et de his adfiduciavit nos per fidem, Osculans inde ob signum fidei Priorem nostrum.

Charta Gaufredi Episc. Carnotensis ex Tabular. N. D. de Josaphat :

Hoc concesserunt... qui etiam pro recognitione Osculati sunt annulum nostrum.

Tabular. S. Cypriani Pictav. :

Et hoc promisi osculando crucifixum in Ecclesia B. Justi in manu Rainaldi Abbatis, firmans cum Osculo me ita servaturum.

Infra :

Et ita promisi offerendo hanc cartulam super altare... Osculando crucifixum et Abbatem.

Tabular. Montismorilionis in Pictonib. fol. 53 :

Per tenorem et affirmationem hujus rei perpetuo duraturam Osculati sunt ore ad os Priorem Salgaciensem, etc.

Fol. 68 :

Ad hoc confirmandum Osculatus est Petrus de Domnione Petrum Imberti Sacerdotem.

Vetus Charta apud Beslium in Episcopis Pictavens. :

Firmans cum Osculo me ita servaturum.

Infra :

Et hoc promisi cum Osculo in manu supradicti Abbatis Monmorlioni, cum irem Romam, etc.

Alia ann. 1110. in Hist. S. Nicolai Andegav. :

Ut autem hæc concordia ab utriusque partibus firmiter observaretur, Osculati sunt se invicem per fidem Monachi atque Canonici in Capitulis suis.

Vetus Notitia ibidem :

Quod petierat, est adeptus, unde ab Abbate Lamberto et suis Monachis, charitatis pacisque veræ gratia, ipse cum suis Monachis, qui ibi aderant, est Osculatus.

Alia ann. 1202 :

Unusquisque Militum propria manu, lato Osculo Comiti (Forcalquerii) juraverunt, quod, etc.

Alia ann. 1219. in Hist. Bethuniensi :

Et super hoc bona fide et firmiter observando, Abbas mihi, et ego Abbati Osculo dato, et juramento præstito, bonam et rectam societatem promisimus observare.

Tabularium Ecclesiæ Gratianopolitanæ fol. 79 :

Et hæc promitto me servaturum pro juramento in sacrata manu prænominati Episcopi Hugonis, et inde do ei Osculum cum bonæ fidei sponsione.

Conventio Isarni Episcopi Tolosani cum Abbate Moissacensi, apud Catellum lib. 5. Rer. Occitan. :

Et ut nunquam irrumpere possim, sed semper firma stabilitate teneam et fideliter observem, in nomine sanctæ fidei Osculatus sum prædictum Episcopum Isarnum, et Canonicos ejus sedis.

Stephanus Tornac. Epist. 103. ex 2. edit. :

Acquievit interposito coram nobis fraterno Osculo, quod intelligimus fidelissimum signum pacis.

Vide Hist. Arvern. Justelli pag. 40. Turenensem pag. 30. etc.

Osculata Pax, Osculo firmata.

Facta fuit et Osculata pax inter Mutinenses et Bononienses

, in Annalibus Mutinensium, tom. 11. Muratorii col. 63.

Osculum Pacis, Fidei, et Securitatis dictum ejusmodi osculum. Lex Longob. lib. 1. tit. 9. § 38. Henr. I. 3. :

Qui vero infra treugam post datum Osculum pacis aliquem interfecerit, etc.

Charta ann. 1238. apud Sammarthan. in Præpositis Massiliensib. :

Et pro his omnibus observandis dederunt sibi ad invicem Osculum pacis et fidelitatis.

Alia apud Marcam in Hist. Beneharn. lib. 6. cap. 1. num. 2 :

Ego Bernardus D. G. Olorensis Episcopus... promitto hoc et convenio vobis in Dei fide, et legalitate mea, et ordine, et Osculo pacis et veritatis, etc.

Tabular. S. Dionysii de Capella ann. 1113 :

Hoc vero pactum Osculo pacis et fidei firmaverunt.

Adde Jofredum in Nicæa pag. 176. 178. Relatio S. Thomæ Cantuariensis Archiep. de congressu Viviani Legati Apost. cum Rege Angliæ :

In uno tamen consentiunt universi, quod nos in Osculo pacis respicere non acquievit. Subintendit ergo Christianissimus Princeps, quod pro tanta quantitate auri, quantus ipse est, non consuleret, ut terram ipsius, nisi accepto prius pacis Osculo, ingrederemur. Et Comes Theobaldus adjecit, quod stultissima esset præsumptio ; mul tis circumstantium sibi invicem dicenti bus, et reducentibus ad animum, quod Roberto de Silliaco acciderit, quia nec ipsum Osculum ad pacis et securitatis custodiam satis firma cautio videretur.

Leges Opstalbomicæ cap. 17 :

Si quis homicidium post compositionem et Osculum pacis perpetravit, a patria sua per annum proscriptus maneat.

Vide Will. Tyrium lib. 12. cap. 25.

Osculum Fidelitatis et pacis datum ab eo qui alium in possessionem rei alicujus mittebat. Charta ann. 1181. ex Tabul. Major. monast. qua Gaufredus dux Britanniæ abbatem Majoris monasterii investit de monasterio Lehonensi :

Testes fuerunt Herveus abbas Majoris monasterii, Bernardus magister prior, quibus duobus hanc saisinam Lehonensis cœnobii feci supra pontem de Sei, dato etiam utrique, abbati et priori, Osculo fidelitatis et pacis.

Osculum appellari videtur munus quod magistra meretricum, certis anni temporibus consulibus civitatis Nemausensis offerebat, vel quod illi ab iis dabatur. Comput. ann. 1480. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 342. col. 2 :

Item solvit magistræ meretricum pro sua fogassia et Osculo dominorum consulum, ut est consuetum, v. solidos.

Et quidem ne de osculo oris intelligam, inducunt Constitut. Catalaniæ Mss. quibus prohibetur meretricibus ne militem aut dominam osculentur :

Statuimus, quod nullus joculator vel joculatrix, nec soldataria (id est, meretrix) sedeat ad mensam militis, nec dominæ alicujus,... nec Osculentur aliquem eorumdem.

Osculum, Donatio propter nuptias, quam solet sponsus interveniente osculo dare sponsæ, in lege 5. Cod. Th. de Sponsal. (3,5.) nam ut est in Novella Alexii Comneni eodem titulo, et apud Matthæum Monach. lib. 8. juris GræcoRom. pag. 510. Sponsalia peraguntur μετὰ τοῦ ἀῤῥαϐῶνος, ϰαὶ τοῦ φιλίου τοῖς μνηστῆρσι φιλήματος. Adde pag. 132. et Turcogræciam Crusii lib. 4. Epist 45. Gregorius Turon. de Vitis Patrum cap. 20 :

Denique dato sponsæ annulo, porrigit Osculum, præbet calciamentum, celebrat sponsalium diem festum.

Tabularium Abb. Belliloci in Lemovicib. ch. 26 :

Similiter uxori meæ dimitto, et post mortem ejus S. Petro alia, quæ est in Stranquillo, mansum, ubi Stephanus manet, uxori meæ in Osculum post mortem ejus S. Petro remaneat, excepto illo manso, ubi Ademarus visus est manere, quem dimitto S. Mariæ Soliaci, omnia, quantum ego ipse uxori meæ tradidi ad habendum sive per osculum, sive per cartam traditionis, post mortem ejus S. Petro remaneat.

Tabularium Ecclesiæ Cadurcensis :

Hoc tamen tenore, ut uxor mea teneat totum omnino honorem meum... et illa omnia, quæ sibi dedi in Osculo.

Charta Philippæ Comitissæ Pictavensis uxoris Guillelmi VIII. ex Tabulario Monasterii-novi Pictav. :

Quod ego audiens, graviter tuli pro eo, quod eadem maresia dicebantur esse de Osculo meo.

Charta Philippi Regis Franc. ann. 1320. in Histor. Castilionensi :

Quittavit filio suo Duci prædicto suum dotalitium, donationem propter nuptias, sive Osculum, eidem Ducissæ in terra de Pratella, etc.

Alia ann. 1325. ex Computorum Camera Parisiensi :

Renuntiantes omni beneficio crucis... omni juri dotis, dotalitii, sive Osculi et donationis propter nuptias.

Osclium. Charta libertatum villæ de Bengiaco in Biturigib. ann. 1257 :

Immobilia sibi data in matrimonium, in dotem, vel in Osclium seu donationem propter nuptias, etc.

Charta libertatum Castelli novi in Biturigib. ann. 1258 :

Si aliquis vir vel uxor aliqua bona nomine dotis sive Osclii de bonis uxoris vel mariti præmortuorum teneat, etc.

Tabular. Nantoliense in Pictonibus ann. 1298 :

Renuntio privilegio crucis assumendæ, cuilibet hypothecæ dotis, Oscli, seu dotalitii, quæ omnia consistunt in honore Castelli de Campania.

Charta Guillelmi de Hala ann. 1298. apud Baluzium tom. 2. Hist. Arvern. pag. 542 :

Salvis tamen et retentis nobili D. D. Dalphinæ... uxori ipsius D. Guigonis hiis, quæ idem D. Guigo dedit ei ad vitam suam nomine dotalicii, Osclii seu donationis propter nuptias.

Osclare, Oscleare, Dotare, Douer une femme de certains biens. Libertates concessæ Villæfranchæ ab Odone Dom. Borbonensi m. Jan. 1256 :

Si quis ducit uxorem apud Villamfrancham, de medietate rerum suarum Oscleat eam, et de medietate rerum, quas adquiret, hereditat eam.

Thomasserius pag. 230. habet Osclet.