« »
 
[]« 1 ostagium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 076a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OSTAGIUM1
1. OSTAGIUM, Præstatio quam tenentes ac vassalli domino suo exsolvunt in belli sumtus. Gall. Droit d'ost. Charta ann. 1069. apud Lobinellum tom. 2. Histor. Britan. col. 120 :
Comes Hoel hanc tribum concessit S. Amando liberam ab omni Ostagio tali pacto, ut quod homines in exercitu expenderent, ad opus ecclesiæ reddere non differant.
Alia ann. 1153 :
Rogaverunt me supradicti monachi, ut eis quasdam consuetudines..... confirmarem, scil. censum, Ostagium, comitis esum, maritationem, terre emptionem, corporis sui redemptionem.
Vide Hostis 2.