« Pabsere finem » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 083c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PABSERE
PABSERE Finem, barbare prorsus pro Finem ponere, Pacisci, ut videtur. Charta ann. 1011. apud
Murator. delle Antic. Estensi pag. 195 :
Licentiam abeatis absque nostra persona, si vestra fuerit voluntas, exinde causas agendi, responsum redendi, finem Pabsendi, etc.Infra pag. 201. in Charta ann. 1002. eodem sensu legitur,
finem ponendi. Vide in Pausare.