« »
 
[]« Pausa » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 227b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PAUSA
PAUSA. Requies, cessatio alicujus rei, mora, nostris Pause, vox veteri Latio cognita, Lucilio, Claudio in Annalibus, Lucretio, Plauto, et a sequiori revocata. Odo Cluniac. lib. 2. de Vita S. Geraldi cap. 21 :
Nec illam Pausam placebat prolongari.
Vide Henric. Stephanum de Latinitate falso suspecta pag. 4. et seq. Guido in Vit. Pontif. Rom. de Mirac. S. Petri, apud Murator. tom. 3. pag. 668 :
Mira sed ejusdem patris decessio nostris
Explanata modis, licuit nec carpere Pausam.
Stat. ann. 1408. ad calcem Necrol. eccl. Paris. Ms. :
Item psalmodia debet tractim et morose cantari, singula verba pronuntiando distincte in medio versuum fiat Pausa.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Pose Poetis nostratibus. MS. :
Ne pout passer isnelle toute,
Grant Pose mistrent à li essir.
P. Carpentier, 1766.
Alias Pausée. Guignevil. in Peregr. hum. gener. Ms. :
Et chi ferai une Pausée.
[]
P. Carpentier, 1766.
Pausa Communis, Dicitur de navibus, quæ in aliquem locum se recipiunt. Vide supra Nedderlage. et Haltaus. Glossar. German. col. 1417.
Pausa, deinde dicta ea requies quæ somno carpitur. Messianus Presbyter in Vita S. Cæsarii Arelat. :
Inter Pausas somni, quas jam ætas non solum exigebat, sed etiam pro infirmitate aliquotiens premebat, etc.
Hinc Reposer nostris, pro dormire, quomodo Repausare dixit Ailredus Rievallensis in Vita Edwardi Confessoris, de 7. Dormientibus :
Iis quippe 70. annis.... in sinistro latere Repausabunt.
Et Helinandus in Chron. pag. 77 :
Quem resuscitatum jussit vestiri et Repausari.
Pausa, pro tumulo ac sepulchro usurpari cœpit, quod mors Pausa sit vitæ malorum. Vetus Inscriptio, 690. 5 :
Jam datus est finis vitæ, jam Paussa malorum
Vobis quas habet hoc gnatam matremque sepulchrum.
Vita S. Winoci Abbatis cap. 18 :
Tandem visere locum venit, quo Pausam membrorum S. Winocus elegit.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Pausa, Exclusa, vel jus valvulam exclusæ demittendi. Tabular. Casauriense :
Donavimus medietatem de uno molino in fluvio de Orfente cum leva et Pausa sua, cum forma et sertura, cum introitu et exitu suo.
Addit. ad Chron. Casaur. ex Charta ann. 1047. apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 998 :
Ipsa suprascripta res.... cum vinea, et pomis, et arboribus, et cum molinis, et formis, et Pausis, etc.
Vide Paxera.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Pausa, f. Limes, terminus, Gall. Borne. Charta Wifredi Comit. Ceritaniæ in Marca Hispan. col. 964 :
De meridie adicimus ei terminum in ipsa gleva, et vadit per ipsam serram quæ vadit per Bacieros, et sic pervenit ad Pausam Guillelmi.
Pausare, Cessare ab aliqua re. Glossæ : Pausat, ἀναπαύει. Lex Bajwar. tit. 6. cap. 2. § 4 :
Pauset die dominico usque in secundam feriam.
Vita Vener. Idæ tom. 2. Aprilis pag. 163 :
Intromitti se, Pausandi simul et hospitandi gratia....... exoravit.
Pausare, dormire, reposer. Aldhelmus de Laudibus virginitatis cap. 12. de S. Ambrosio :
Infantulus cum in cunis supinus quiesceret, ex improviso examen apum ora labraque sine periculo Pausantis complevit.
Vita S. Tillonis Monachi n. 22 :
Cum quadam nocte omnes Pausare cœpissent fratres.
Guidonis Discipl. Farf. cap. 30 :
Post sextam eant in dormitorium ad Pausandum, et dum pulsatum fuerit signum surgant et provideant necessitatibus suis.
Saxo Grammatic. lib. 1 :
Nec sinit Pausare noctu mergus alte garrulus.
Pausare et Pausantes dicuntur mortui, qui ab hac vita temporanea ad cælestem evocati, a laboribus sæculi demum quiescunt. Concilium Aurelian. cap. 6. et Capitula Theodori Cantuar. cap. 55 :
Quando recitantur Pausantium nomina.
Cassianus Collat. 2. cap. 5 :
Memoria et oblatione Pausantium judicaretur indignus.
Ita Pausantes habent Commodianus Instr. 42. Petrus Blesensis serm. 29. et S. Bernardus serm. 18. in Cant. Pausare, in tumulo quiescere. Vetus Inscriptio 1050. 9 :
M. M. Aureliæ Pum. Vitaliæ matri piissimæ quæ vixit annis xx. Julianæ conjugi sanctissimæ, quæ vixit annis xx. et dominæ sororis quæ vixit annis ii. Aurelius Eusebius contra votum fidel. Pausam.
Traditiones Fuld. lib. 2. cap. 239 :
Monasterium S. Salvatoris, in quo egregius martyr Christi Bonifacius sacro Pausat corpore.
In Missali [] Gotthico pag. 332. habetur Oratio pro spiritibus Pausantium, Sanctorum scilicet Confessorum aliorumque omnium defunctorum. Vide Mabill. Liturg. Gall. pag. 12. et 446. Hinc
Pausatorium, Sepulchrum, cœmeterium. Papias : Kimeterium, Pausatorium, vel dormitorium. Vita S. Deicoli Abbatis Lutrensis num. 3 :
Concremare tanti patris Pausatorium studentes.
Theodericus Mon. in Hist. Invent. S. Celsi Episc. Trevir. n. 16 :
Cum diu noctuque Fratres.... in Pausatorio justorum..... divinum frequentarent officium.
Diedericus Monachus de Illatione S. Benedicti cap. 7 :
Ut quantocius loco renovato clementissimus habitator Pausatorium quod sibi delegit..... libens revisere dignaretur.
Pausatorium, Cœnaculum. Charta ann. 1153. apud Ughellum in Episc. Patavin. sic clauditur :
Actum in Episcopali domo in Pausatorio vel cœnaculo dom. Episcopi.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Pausatio, Requies, mora. S. Bernardus de Consider. lib. 1 :
Vix relinquitur necessitati naluræ, quod corpusculi Pausationi sufficiat.
De Obitu Angeluciæ apud Marten. tom. 3. Anecd. col. 1706 :
Postea pusillum quievit. Post hanc Pausationem clamavit et dixit, etc.
Vide Incisio.
Pausatio, Mors, obitus, dormitio. Kalendarium Romanum vetus apud Allatium de Hebdom. et Dominic. Græc. pag. 1491 :
XVIII. Kal. Sept. solemnia de Pausatione sanctæ Mariæ.
Repausare. Historia Wambæ Regis Gothor. :
Ubi duobus diebus exercitu Repausato, etc.
Pausarii, qui dicantur Latinis, vide Salmasium ad Hist. Aug. pag. 166. et Murat. Antiq. Ital. med. ævi tom. 1. col. 887.
Pausare, pro Ponere, deponere. Lex Alemann. tit. 45 :
Et Pausant arma sua josum.
Gall. Posent les armes jus, bas.
Pausanæ, Induciæ, cum bellum pausat, cessat. Luitprandus in Legat. cap. 7 :
Pausanas exigis, quas nec te exigere, neque nos concedere ratio ipsa compellit.
Pausatim, per pausas, ταϰτῶς, pausément. Statuta Synodalia Nicolai Episc. Andegavens. ann. 1272 :
Pausatim faciant cum campana pulsari. Pausate,
dixit eadem notione Arnobius lib. 5. adversus Gentes.
Pausidium, Requies. Lambertus Ardensis pag. 79 :
Albellus cum tilia juxta crucem ad peregrinorum et quorumdam viatorum ibi plantata est requiem et Pausidium.
Pausium, Locus ubi pausatur. In sigilli Hugonis Ducis Burgundiæ et Albonii Comitis Chartæ ann. 1189. appensi aversa parte exstat Castellum tribus instructum turribus, quas inter exarati leguntur hi characteres, Paucium Viantis, in circulo vero, Sigillum Hugonis Comitis Albonii. Exstat apud Perardum in Chartis Burgundicis pag. 262.