PALATA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 palata » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 098a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PALATA1

1. PALATA. Historia Cortusiorum lib. 11. cap. 10 :

Ungari auxilio bannitorum Tarvisii in Palatis Venetorum ceperunt navigantes : unde Palatæ clauduntur (al. dicuntur) a Venetis.

Chron. MS. Andreæ Danduli ann. 1238 :

Qui resistentes Palatas claudunt et bellatoribus muniunt.

Pallata, in edit. apud Murator. tom. 12. col. 457. Raphanus de Caresino in Chron. MS. ann. 1379 :

Magno impetu transferuntur ad Palatam firmatam in canali.

Annal. Cæsenates apud Murator. tom. 14. col. 1151 :

Castrum ipsum occupavit et Palatam portus fecit comburi et buccam impleri portus.

Ibid. col. 1183 :

Comburi fecere totam Palatam dicti portus.

Videntur dicti loci in æstuariis Venetis palis conclusi. Vide supra Palare 2.