« »
 
[]« Palherium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 110a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PALHERIUM
PALHERIUM, Palearium, ex Gallico Pallier. Charta ann. 1306. in Comitatu Rutenensi exarata, ex 2. Regesto Philippi Pulcri Regis Franciæ n. 7. in Tabulario Regio :
Cum 6. denariis Ruthen. quos habebat censuales in Palheriis et ortis Stephani, etc.
P. Carpentier, 1766.
Locus, ubi paleæ reponuntur, horreum. Charta ann. 1338. in Reg. 72. Chartoph. reg. ch. 55 :
Item acquisivit quemdam mansum sive Palherium, situm in Caslario.
Stat. ann. 1350. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 138. col. 2 :
Item quod nulla persona sit ausa facere Palheres neque fenacils infra civitatem Nemausi, nec tenere paleam sive fenum ultra unam cadrigatam.
Vide supra Paillerium 2.