« »
 
[]« 1 pampa » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 124b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PAMPA1
1. PAMPA, Squama. Canones Hibern. num. 11. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 13 :
Si quis caput alterius percusserit usque ad cerebri Pampas, libras argenti iii. reddat.