« Pandox » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 127b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PANDOX
PANDOX. Gloss. Isid. :
Pandox, qui semper pandit ora ad potandum.Ugutio et Joan. de Janua :
Pandox, ebriosus, vel gulosus, leccator, qui semper pandit ora propter escas. Pandocium, leccacitas, ebriositas, taberna.Imo ex Gr. πανδοχεῦς, stabularius, caupo, et πανδοχεῖον hospitium, caupona.
Pandochium, in Vita S. Marinæ virg. cap. 2. Josephus lib. 3. Antiq. Jud. apud veterem Interpretem :
Neque ancillam neque captivam eis nubere voluit, ut eas quæ de cauponibus et Pandochibus vitam agunt.Guibertus lib. 3. de Vita sua cap. 7 :
Nec venale quidpiam a Pandocibus et cauponibus sisteretur.Hinc