« Panitissor » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 137a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PANITISSORPANITISSOR, perperam pro Panicissor, qui pannos scindit, sartor. Vide mox
Pannicidæ et Pannicisor. Testam. Isabel. dalph. Vienn. ann. 1345.
inter Probat. tom. 2. Hist. Burg. pag. 220. col. 1 :
Item dicto Guormant Panitissori famulo meo viginti libras Steph. do et lego. Pannicissor,ex eodem Testam. in Cod. reg. 9484. 2. fol. 205. r°.

