« Paraticus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 164a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PARATICUS
PARATICUS, Qui ex aliquo paratico seu collegio est. Statuta Placent. lib. 1. fol. 12.
v°. :
Nullus Paraticus seu homines paratici facere valeant aliquod statutum vel ordinamentum contra vel in prejudicium alicujus Paratici seu hominum ipsius paratici, etc.Johan. Demussis in Chron. Placent. apud Murator. tom. 16. col. 478 :
Ceteri mercatores et Paratici affectabant dominium dicti Regis, etc.Vide Paraticum 1.
P. , 1766.
◊ Idem quod alibi
Hansatus, id est, in societatem mercatorum admissus. Vide in Hansa 2.
Haud scio an placeat Muratorii tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi col. 876. conjectura,
Paraticos appellari mercatores ad nundinas confluentes, quod suarum mercium
paratam, id est, expositionem, facerent.