« »
 
[]« Paromonarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 180a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PAROMONARIUS
PAROMONARIUS, pro Paramonarius. Charta Hugonis Autissiodor. Episc. ann. 1143 :
Statutum est quod capellanus quæcumque Paramonarius in ecclesia et insuper dimidiam præbendam, quæ cum Paromonario partita erat, haberet.
Vide Paramonarii.