« »
 
[]« Pastina » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 201c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PASTINA
PASTINA, Pastinum, Terra pastinatione renovata, apud Pallad. Gloss. Græc. Lat. : Βωλοστρόφιον, Pastinum. Βωλοστροφία, Pastinacio, repastinacio. Βωλοστροφητέα γῆ, Pastilenda. Βωλοστροφῶ, Occo, occilio, pastinor, pastino. Leo Ostiensis lib. 1. cap. 26 :
Et curtes alias duas in campis, et Pastena, et domum unam in Cannis, etc.
Lib. 3. cap. 18 :
Et integram curtem Banioli, et Sipizani : Castrumque, Pastinam, et quatuor terræ jugera.
Romualdus in Chron. MS. ann. 1125 :
Castrum Olibani reddidit, et totam Pastinam moriens Ecclesiæ reliquit.
Charta anni 1201. apud Ughellum in Episc. Valvensib. :
Reddentque vobis in cambium clausuram et Pastinum quod est super viam.
Vide Pastinare 2.