« »
 
[]« Pasturagium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 205c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PASTURAGIUM
PASTURAGIUM, Pascuum, jus in eo pascendi, necnon et census qui pro ejusmodi jure percipitur. Charta ann. 1202. in Tabular. Belli-portus :
Alanus Dominus de Goelou Henrici Comitis filius, dedi Abbatiæ Belli-portus in forestis meis pannagium porcorum suorum, et Pasturagium cæterorum animalium suorum.
Charta Philippi Augusti ann. 1207. apud Duchesn. Hist. Norman. pag. 1063 :
Præterea concedimus eis pasnagium et Pasturagium porcorum et animalium suorum ad suum proprium usum in forestis et domaniis nostris.
Charta ann. 1227. in Tabular. S. Nicasii Rem. :
Homines de Boio habeant Pasturagium et usum pasturagii... ab usu pasturagii in omnibus aliis nemoribus abstinebunt.
Alia ann. 1286. apud Stephanot. tom. 3. Antiquit. Bened. Pictav. MSS. pag. 909 :
In pertinentiis ejusdem nemoris, sive sint prandio costumali, avenagio, Pasturagio, guardis, vel rebus aliis quibuscumque.
Charta Henrici V. Reg. Angl. ann. 1421. apud Rymer. tom. 10. pag. 89 :
Una cum libera molaria in molendinis,... ac libero pascuagio in Pasturagio pro omnibus animalibus suis (exceptis capris) in foresta, etc.
Vide Pastuagium.
P. Carpentier, 1766.
Pasturagium Vanum, Idem quod Pastura vana. Vide in Pastura 1. Charta ann. 1270. in Chartul. Pontiniac. ch. 105 :
Salvo vano Pasturagio eorum, qui debent illud habere in nemore antedicto.