« »
 
[]« Patigus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 212b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PATIGUS
PATIGUS. Ordinat. Humberti Dalph. ann. 1348. inter Ordinat. Reg. Fr. tom. 3. pag. 277 :
Quicumque incola villæ Romanis volens in communibus plateis, viis seu carreriis seu Patigos vel vicis otreis ejusdem villæ construere bancam, etc.
Monet Cl. Editor Patigos interdum occurrere in antiquis Recognit. pro loco derelicto ; unde utcumque colligi potest hic usurpari pro plateis deviis, Gall. Rues écartées.