« »
 
[]« Pectinare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 237a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PECTINARE
PECTINARE, Pectere, Gall. Peigner. Leges Palatinæ Jacobi II. Reg. Majoric. tom. 3. SS. Junii pag. xxxi. :
Ut videlicet caput nostrum Pectinent opportuno tempore.
Consuet. Sangerm. Inter Instr. Hist ejusd. Monast. pag. 136 :
Ibunt ad lavatorium lotum manus suas et Pectinabunt se in parte claustri versus eleemosinam.
Occurrit præterea apud Bernardum Mon. in Ord. Cluniac. part. 1. cap. 9. Utitur etiam Apuleius Metamorph. lib. 6.
P. Carpentier, 1766.
Pignier, in Stat. barbit. Paris. ann. 1383. tom. 7. Ordinat. reg. Franc. pag. 16. art. 5.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Pectinatus, Comptus, nostris bien Peigné, eadem notione. Vita B. Coletæ tom. 1. Martii pag. 573 :
In formis virorum vel mulierum satis pulcris, cum capillis longis et magnis et bene Pectinatis.