« »
 
[]« Pecus alatus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 240a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PECUS
PECUS Alatus, pro Alitus, seu manupastus. Lex Aleman. tit. 99. § 14 :
Si quis Pecus manualem, qui dicitur Alatus, aut verrem, aut ducariam occiderit, etc.
Vide Manualis, Manupastus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Pecus, pro Fœtus, Embryo, ex scribæ oscitantia, ut videtur, in MS. Pactus Legis Salicæ tit. 76. apud Eccardum pag. 137 :
Si quis mulierem prægnantem in ventre aut in renis percusserit....... Si quis ancillæ Pecus mortuum excusserit, etc.